Geçen Cumartesi günkü tanıtım programına katılamadım ama muhabir arkadaşıma bana mutlaka bir şişe Karamürsel Gazozu getirmesi için tembihte bulunmuştum. İçtim ve çok beğendim. O an çocukluk yıllarım aklıma geldi ve hemen Çamlıca ile Uludağ gazozlarını hatırladım. Artık su ve sade sodadan başka hiç bir şey içmiyorum. Ama bu gazozu içerim, içilmesi için de teşvik de bulunurum. Çünkü bu gazozun üretilmesinde iki güzel amaç var...
Karamürsel Belediye Başkanı İsmail Yıldırım 1956 yılında üretilen ama 15 yıl kadar sonra üretimi durmuş, ilçesinin bir markasını canlandırmak istemiş. Bu anlamda çok iyi de ediyor. Üstelik Belediye bu işi kar elde etmek için değil, kız çocuklarını okutmak için yapacakmış...
Aldığım bilgilere göre Yıldırım bu işe karakucak girmemiş. Gazozun tarihçesinden, isminden, logosundan, hangi meyveden yapılacağını, nerelerde satılacağını belirlemek için ciddi bir araştırma yaptırmış. Bunun için çalışma grupları kurdurmuş, Üniversite hocalarını devreye koymuş, anketler yaptırmış. Yani bilimsel olarak modern, profesyonel bir şirket ürettiğinde bu işi nasıl yapacaksa, onların hepsini hatta daha fazlasını yapmış. Fazlasını diyorum çünkü özel şirket gibi kar etmeyi her şeyin önüne koymamış. Karamürsel’in bir markasını Karamürsel’e yaraşır biçimde yaşatmak için elinden gelen her şeyi yapmış. Çok iddialı, Türkiye çapında bir değer olmasını istiyor. Bu da güzel, demek ki belediye olarak eli hep üzerinde olacak, kalıcı olması için elinden geleni ardına koymayacak. Aferin, bravo İsmail Yıldırım’a...
Tereddütlerim de var…
Yıldırım iyi niyetle yola çıkmış, bundan hiç şüphe duymuyorum. Antalya’da bir fabrikaya fason üretim yaptırılmasını eleştirmeyeceğim. Aksine bunu ilk aşama için mantıklı buluyorum. Başkan zaten ileride fabrika yatırımı yapacağını da açıkladı.
Ancak Bursa şeftalisi gibi bir Türkiye markası dururken, Karamürsel şeftalisi gazoza itici güç olabilir mi, diye tereddüt içindeyim.
Sonra, namı Türkiye çapında kendiliğinden yürüyen bir Karamürsel sepeti gibi bir marka üzerine daha büyük projeler geliştirmek daha kolay ve daha mantıklı iken, neden sadece 15 yıl kadar üretimde kalmış bir gazoz markasının yeniden yaşatılması gibi daha zor ve zahmetli yol tercih edildi onu da pek anlayamadım.
Özet:
İsmail Yıldırım Belediye Başkanlığının dördüncü döneminde ama tribünlere oynayan biri olmadı. O nedenle iyi niyetinden hiç şüphe duymuyorum. 4 Temmuz Karamürsel’in Kurtuluş Günü’ne anlamlı güzel bir hediye sunmak istemiş. Tereddütlerim var ama projeyi olumlu buluyorum, çünkü Karamürsel’e faydası olacak ve kız çocuklarının okumasına katkı sağlayacak. Tutar mı, tutarsa ne kadar Pazar bulur bilemiyorum. Ama yıllar önce gazoz içmeyi bırakan ben İzmit’te bulursam destek olmak için sık sık zevkle Karamürsel Gazozunu içeceğim. Yolu açık pazarı geniş olsun…
Yorum yazarak Çağdaş Kocaeli Gazetesi Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Çağdaş Kocaeli Gazetesi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Çağdaş Kocaeli Gazetesi editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Çağdaş Kocaeli Gazetesi değil haberi geçen ajanstır.
Şimdi oturum açın, her yorumda isim ve e.posta yazma zahmetinden kurtulun. Oturum açmak için bir hesabınız yoksa, oluşturmak için buraya tıklayın.
Yorum yazarak Çağdaş Kocaeli Gazetesi Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan yorumlardan Çağdaş Kocaeli Gazetesi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Haber ajansları tarafından servis edilen tüm haberler Çağdaş Kocaeli Gazetesi editörlerinin hiçbir editöryel müdahalesi olmadan, ajans kanallarından geldiği şekliyle yayınlanmaktadır. Sitemize ajanslar üzerinden aktarılan haberlerin hukuki muhatabı Çağdaş Kocaeli Gazetesi değil haberi geçen ajanstır.