Öğretmenler günü anlam ve önemi

24 Kasım 1928 tarihi Mustafa Kemal Atatürk’ün Millet Mektepleri Başöğretmenliği unvanını kabul ettiği gündür. Bu unvan Bakanlar Kurulunun 11 Kasım 1928 günü yaptığı toplantıda kabul edil-miş ve Atatürk’e  “Başöğretmenlik” unvanı verilmiştir. Mustafa Kemal Atatürk’ün doğumunun 100. Yılı olan1981 yılından itibaren 24 Kasım günü Türkiye’de “Öğretmenler Günü”  olarak   kutlanmaya  başlanmıştır. Unesco ve İLO’nun  oy birliği ile aldığı “Öğretmenlerin Statüsü Tavsiyesi” kararından  sonra 05 Ekim 1994’ten itibaren  05 Ekim günü “Dünya Öğretmenler Günü”  olarak kutlanmaktadır.

              Bu yıl pandemi  nedeniyle  diğer törenlerde de olduğu gibi sönük geçen kutlamalar öğretmen camiasında burukluk yaratmıştır. Ama asıl burukluk öğretmenlik mesleğinin hamisi olması gereken, meslek mensuplarının özlük haklarını korumak ve iyileştirmek konumunda olan Milli Eğitim Bakanının “öğretmen maaşlarının devlete ciddi bir yük oluşturduğu” şeklindeki beyanıyla yaşanmıştır kanısında-yım. Bu talihsiz beyan öğretmenlik mesleğinin sahipsizliğinin göstergesi olmuştur. Bu  nedenledir ki    24 Kasım mesajları çok da inandırıcı olamamış, samimiyetten yoksun kalmıştır. Ancak bu durum ve tutum mesleğin yüceliğine halel getirmeyecektir. Tam tersi “kötü söz ile geçmez akçe sahibinindir.” misali söz sahibine irtifa ve değer kaybettirmiştir.

              Her şeye ve her türlü olumsuzluğa rağmen başta Başöğretmenim Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere ebediyete intikal  eden  tüm öğretmenlerimize rahmet diliyor, hayatta olan emekli veya çalışan öğretmenlerimize de bir meslektaşları olarak esenlik, sağlık, başarı dileklerimi ve saygılarımı sunuyorum.  Aşağıdaki   dörtlüklerim  günümüze katkı olsun.

Sen küçük dünyamın sonsuz ufuğu / Evreni kat eden hız öğretmenim / Gerçeği ortaya çıkaran ışık / Araştıran, bulan göz öğretmenim.

Küçük gönülleri sevgi dolduran / Harf harf, hece hece yolu bulduran / Yarınları mutlu kılan güldüren / Sana tüm övgüler az öğretmenim.

Hiç derdin sıkıntın olmaz mı senin / Öğretmek için mi geçer her anın / Bir heykeltıraşsın bilinmez sanın / Seni anlatamaz söz öğretmenim.

Soluğun yutarken tebeşir tozu / Sözlerin yarına hazırlar bizi / Bize rehber yaptın Önderimizi / Ata’mın yolunda iz öğretmenim.

Canını dişine tak,  didin, uğraş / Ülkemin uğruna adanmış bu baş / Sen fedakar insan, en yüce yurttaş/ Bütün mesleklere öz öğretmenim.

Sen ana dilimi öğrettin bana / Vatan aşkı ile can kattın cana / Varlığım armağan Türk varlığına / Milletçe ant içtik biz öğretmenim.

Gündüz okulunda, gece evinde / Araştırır, bulur, saklar zihninde / Yorgunluk bulunmaz tatlı sesinde / Bitkin ama mutlu, naz öğretmenim.

Bir kovandır okul, öğrenci  arı / Sen ana arısın, koru onları / Işığınla yok et karanlıkları / Bütün sorunları çöz öğretmenim

Her türlü bilgiyi paylaş benimle / Bu gün kıyaslanmaz cahil dünümle / Benliğimle, irademle, kanımla / Sana can adamak haz öğretmenim.