Ahmet Hikmet Müftüoğlu (1870 – 1927)

Türk  Edebiyatının  az, ama  öz  yazan  yazarlarından  biridir. İstanbul’da  doğmuştur. Galatasaray  Lisesi’ni  bitirdi. Konsolosluk  memuru olarak Marsilya, Pire  ve  Kafkasya’da  görev  yaptı. İstanbul’da  Hariciye  Nezareti’nde  çalıştı. Galatasaray  Lisesi’nde  edebiyat  öğretmenliği  yaptı, profesörlük  payesi  aldı. Budapeşte  Başkonsolosluğu’ndaki  görevinden  sonra  son  halife  Abdülmecit’e başmabeyinci  oldu. Dışişleri  Bakanlığı  müsteşarlığında  bulundu. İstanbul’da karaciğer  kanserinden  öldü.                                                                                                 

Edebiyata  1896’da  “Servet-i Fünun” dergisinde  yayımladığı  bir  hikayesi  ile  Servet-i Fünun  topluluğunda  adım  attı. 1908’den  sonra  Türkçülük  ve  Yeni  Lisan  akımlarının  etkisiyle  sanat  anlayışını  değiştirmiş  ve  Milli  Edebiyat  saflarına  geçmiştir. Eserleri  “Haristan  ve  Gülistan” , “ Çağlayanlar”  ve  “Gönül  Hanım”  adlarını taşır.                                                                                             

“Haristan  ve  Gülistan” (Diken  ve  Gül  Bahçesi)  adlı  eserinde “ Servet-i Fünun”  dergisinde  yayımladığı  bazı  hikayelerini  bir araya  getirmiştir. Haristan, içinde  hiç  kadın  bulunmayan  bir  ada;  Gülistan  ise  tam  tersi  yalnız  kadınların  yaşadığı  bir başka  adadır. Mutluluk  bu iki adanın  birleşmesindedir.   1922’de  yayımladığı  “Çağlayanlar”  adlı  eserinde  Türk  kültürünün   özelliklerini  ve  milli  değerleri  yansıtan 16 hikaye  bulunmaktadır. Bu hikayeler  hem  tema  ve  hem de  dil  ve  anlatım  bakımından  “Haristan  ve  Gülistan”dan  ayrılır. “ Milli  Şair” unvanı  verilen  Mehmet  Emin  Yurdakul’un  Türk  şiirinde  açtığı  çığırı  Ahmet  Hikmet  Müftüoğlu  “Çağlayanlar”daki  hikayeleriyle  devam  ettirmiştir. Yazar  bu  eserdeki  hikayelerinde  Türk  destanlarından, tarihinden  faydalanmış; Trablus, Balkan, 1. Dünya  savaşlarında  yaşanan  olayları  anlatmıştır.  Bu  eser  Milli  Edebiyatımız  içinde  uyandırdığı  milliyetçilik  duygularıyla  çok  önemli  bir  yere  sahiptir. Eserdeki  hikayelerden  bazılarının  adları  şöyledir: “Alparslan  Masalı” , “Yarayı  Kanatan” , “Sümbül  Kokusu” , “Üzümcü” , “İnci” , “Yakarış” , “Bekir  ile  Tekir” , “Turhan Nasıl Çıldırdı”,”Maviş”    “Gönül  Hanım”  romanında ise  Kafkasya’da  Ruslara  esir  düşen  bir  Türk  subayı  ile  Gönül  adlı  bir  Tatar  kızının  aşklarını  anlatır  ve  Pantürkizm  ideali  üzerinde  durur.                                                                                                                     

Ahmet  Hikmet  Müftüoğlu’nu   saygıyla  ve  rahmetle anıyoruz. Ruhu  şad ve  mekanı  cennet  olsun.